Back to basics
Blijf op de hoogte en volg Geeske
10 Oktober 2012 | Marokko, Rabat
Waar moet ik beginnen?! Ik heb zoveel meegemaakt de afgelopen twee weken dat ik geen idee heb waar ik moet beginnen. Misschien maar gewoon bij het begin...
Vorige week zondag zijn we vertrokken naar een klein dorpje in de buurt van Skoura, dat ligt in het zuiden van Marokko. Na een heftig bustochtje door de bergen kwamen we aan in een oase van rust. Het leek wel of we de filmset van Alladin in waren gelopen. Een omgeving van zand en bergen met uit het niets stukjes rivier omringd door groen en palmbomen. Het waren allemaal kleine paradijsjes op aarde, zo mooi!
We werden in tweetallen verdeeld over gastgezinnen. Dit was echt een hele ervaring. We sliepen op de grond in oude huisjes, maar de mensen waren zo lief en gastvrij, echt heel mooi om mee te maken. 's Ochtends werden we het dorp in gestuurd om onderzoek te doen, ja het was niet alleen ontspannen, we moesten er wel wat voor doen! Tussen de middag aten we met de groep in de Kashba, een prachtige herberg. 's Middags was er tijd voor een activiteit. De eerste dag zijn we naar een dorpje in de buurt gegaan waar het nog armer was dan in het dorpje waar wij verbleven. We hebben gespeeld met de kinderen van een klein schooltje en hebben gevoetbald met een groep jongens uit het dorp. Zo mooi om te zien hoe je met een klein beetje moeite die kinderen al zo blij kan maken. We liepen met de bal naar het voetbalveldje en er was echt geen kip te bekennen. Maar binnen een mum van tijd stond het vol met jongens die mee wilden doen. Op de tweede dag hebben we een wandeling gemaakt naar een mooi uitzichtpunt. Het was erg warm dus toen we terug waren hebben Tjitske, Huub, Kamiel en ik nog even lekker pootje gebaad in de rivier om af te koelen. Ook hier kwam natuurlijk weer een horde kinderen op af, daar was bij elke activiteit niet aan te ontkomen. Ze waren zo nieuwsgierig en wilden alles van ons weten. Je kon al snel niet meer anoniem door het dorp lopen. "Gieschke! Gieschke!" Echt geweldig. De laatste dag hebben we met de kinderen uit ons eigen dorp gespeeld en hebben we de spulletjes uitgedeeld die we voor ze hadden meegenomen. Er was een meisje, Zadiya, dat niet meer van mijn zijde wegging, ze volgde mij overal. Het was echt een lieverdje net als heel veel andere kinderen. Mijn broertje uit het gastgezin, Mohammed, was ook zo'n droppie! Huub had hem "box ouwe" geleerd, hij was niet meer te stoppen. Zelfs tijdens het eten zat hij nog tegen zijn vader: Box ouwe! De laatste avond was er feest in de Kashba waarbij wij twee mensen van ons gastgezin mochten meenemen. Wij hadden heel veel oudere meiden dus het was nog een beetje strijd wie er meegingen. Al weten we dat niet helemaal zeker want de communicatie was natuurlijk niet optimaal. Ons Marokkaans is nog niet dusdanig dat we hele gesprekken kunnen voeren en verder dan het tot 10 tellen van Mohammed in het Engels kwamen zij ook niet echt. Maar het feest was heel leuk, we hebben lekker gedanst op Marokkaanse muziek.
Tjitske is de laatste nacht ziek geworden dus het was maar goed dat we weer naar huis gingen. Al was het er echt geweldig. Dit is een ervaring geweest om nooit te vergeten en dat zal ik ook zeker niet doen.
Na Skoura heb ik er samen met Nienke, Fiona, Huub en Caspar nog een weekendje Marrakech aan vastgeplakt om Mark daar zondag op te halen. Het was erg gezellig. We hebben weer veel mooie dingen gezien maar ook lekker rustig aan gedaan wat ook wel nodig was na een week met zo veel indrukken. Fiona en ik zijn nog naar de hammam gegaan voor ons onderzoek, deze keer naar een moderne. Dat was echt genieten, heerlijk om al het Skourazand van ons af te laten schrobben.
Mark is nu bij me en dat is fantastisch! Ik heb hem mijn nieuwe thuis Rabat kunnen laten zien en komend weekend gaan we nog samen naar Marrakech, ik heb er zin in.
Dikke kus aan iedereen en veel liefs
Vorige week zondag zijn we vertrokken naar een klein dorpje in de buurt van Skoura, dat ligt in het zuiden van Marokko. Na een heftig bustochtje door de bergen kwamen we aan in een oase van rust. Het leek wel of we de filmset van Alladin in waren gelopen. Een omgeving van zand en bergen met uit het niets stukjes rivier omringd door groen en palmbomen. Het waren allemaal kleine paradijsjes op aarde, zo mooi!
We werden in tweetallen verdeeld over gastgezinnen. Dit was echt een hele ervaring. We sliepen op de grond in oude huisjes, maar de mensen waren zo lief en gastvrij, echt heel mooi om mee te maken. 's Ochtends werden we het dorp in gestuurd om onderzoek te doen, ja het was niet alleen ontspannen, we moesten er wel wat voor doen! Tussen de middag aten we met de groep in de Kashba, een prachtige herberg. 's Middags was er tijd voor een activiteit. De eerste dag zijn we naar een dorpje in de buurt gegaan waar het nog armer was dan in het dorpje waar wij verbleven. We hebben gespeeld met de kinderen van een klein schooltje en hebben gevoetbald met een groep jongens uit het dorp. Zo mooi om te zien hoe je met een klein beetje moeite die kinderen al zo blij kan maken. We liepen met de bal naar het voetbalveldje en er was echt geen kip te bekennen. Maar binnen een mum van tijd stond het vol met jongens die mee wilden doen. Op de tweede dag hebben we een wandeling gemaakt naar een mooi uitzichtpunt. Het was erg warm dus toen we terug waren hebben Tjitske, Huub, Kamiel en ik nog even lekker pootje gebaad in de rivier om af te koelen. Ook hier kwam natuurlijk weer een horde kinderen op af, daar was bij elke activiteit niet aan te ontkomen. Ze waren zo nieuwsgierig en wilden alles van ons weten. Je kon al snel niet meer anoniem door het dorp lopen. "Gieschke! Gieschke!" Echt geweldig. De laatste dag hebben we met de kinderen uit ons eigen dorp gespeeld en hebben we de spulletjes uitgedeeld die we voor ze hadden meegenomen. Er was een meisje, Zadiya, dat niet meer van mijn zijde wegging, ze volgde mij overal. Het was echt een lieverdje net als heel veel andere kinderen. Mijn broertje uit het gastgezin, Mohammed, was ook zo'n droppie! Huub had hem "box ouwe" geleerd, hij was niet meer te stoppen. Zelfs tijdens het eten zat hij nog tegen zijn vader: Box ouwe! De laatste avond was er feest in de Kashba waarbij wij twee mensen van ons gastgezin mochten meenemen. Wij hadden heel veel oudere meiden dus het was nog een beetje strijd wie er meegingen. Al weten we dat niet helemaal zeker want de communicatie was natuurlijk niet optimaal. Ons Marokkaans is nog niet dusdanig dat we hele gesprekken kunnen voeren en verder dan het tot 10 tellen van Mohammed in het Engels kwamen zij ook niet echt. Maar het feest was heel leuk, we hebben lekker gedanst op Marokkaanse muziek.
Tjitske is de laatste nacht ziek geworden dus het was maar goed dat we weer naar huis gingen. Al was het er echt geweldig. Dit is een ervaring geweest om nooit te vergeten en dat zal ik ook zeker niet doen.
Na Skoura heb ik er samen met Nienke, Fiona, Huub en Caspar nog een weekendje Marrakech aan vastgeplakt om Mark daar zondag op te halen. Het was erg gezellig. We hebben weer veel mooie dingen gezien maar ook lekker rustig aan gedaan wat ook wel nodig was na een week met zo veel indrukken. Fiona en ik zijn nog naar de hammam gegaan voor ons onderzoek, deze keer naar een moderne. Dat was echt genieten, heerlijk om al het Skourazand van ons af te laten schrobben.
Mark is nu bij me en dat is fantastisch! Ik heb hem mijn nieuwe thuis Rabat kunnen laten zien en komend weekend gaan we nog samen naar Marrakech, ik heb er zin in.
Dikke kus aan iedereen en veel liefs
-
11 Oktober 2012 - 07:58
Annemaartje:
Gees! Wat goed om weer wat van je te horen op je blog. Haha dat bowlen: snap dat je bij thuiskomst Eef wil verslaan dus goed op weg ;) mooie foto's en ik zie dat je al lekker bruin bent geworden :) (kon je huis alleen niet zien op die ene foto, voor deze leek lijkt de boel nogal op elkaar...)
Dikke kus uit Kaaskoppenstad en natuurlijk ook groetjes aan Mark! Xxx -
11 Oktober 2012 - 09:03
Pauline:
Hee vrouwke!!
Leuk te lezen dat het goed met je gaat!!
Je maakt wel echt heel erg veel me ein een relatief korte tijd zeg!!
Mark kon op het laatst echt niet wachten om naar je toe te gaan!!
Als ik Harry moest geloven had hij het iedere dag wel over je, en ik geloof dat dat iets met missen is ;)
Heeeeel erg veel plezier samen!!
En als hij weer thuis is zal ik op m letten hoor!! ;)
Ik ga morgen naar Den Haag verhuizen,
dus als je terug bent kom je maar een keertje gezellig marokaanse thee bij me drinken :D
Liefs xx
ook aan Breton. -
11 Oktober 2012 - 09:57
Sytz:
Wakker worden; ff kijken op mobiel of er nog berichten zijn....ha een nieuw verslag van Gesa!
Lekkerder wakker worden bestaat niet.
Snel naar beneden want de foto's kan ik veel beter bekijken op mijn laptop.
Met licht vochtige ogen lees ik je verslag. Weer een heerlijk verhaal!
Blijf genieten, lieverd. Blijf schrijven en blijf die lange knuffelen zo lang als ie er is!!
Kusss -
11 Oktober 2012 - 14:59
Auk:
Lieverd wat weer een geweldig verhaal.Wat maak je veel mee.Het ia heerlijk om het te lezen.Hier alles goed.We hebben een verbouwing van de toilet door de woningbouw.Gelukkig is voor zaterdag als ik jarig ben alles klaar.Nu lieverd geniet met Mark en tot schrijfs.Dikke kus van ons. -
11 Oktober 2012 - 18:51
Arjan:
Wat is het leuk om dit allemaal te lezen, en wat maak je een hoop mee! Geweldig!
Geniet van alles wat nog gaat komen en blijf schrijven!
Groetjes Arjan x -
11 Oktober 2012 - 22:21
Hetty:
Nog steeds fantastische verslagen. Wat geweldig toch om op deze manier te 'studeren'. Heel veel plezier deze dagen met Mark, geniet er van jullie beiden. Doe hem de groetjes maar van ons.
Groetjes en liefs vanuit Doezum -
14 Oktober 2012 - 09:45
Bob En Marga:
Ha Gieschke,
Wat een avonturen allemaal, heerlijk om al te lezen, laat staan om mee te maken. Wat zal je aan je moeder een hoop mooie dingen kunnen vertellen en laten zien, volgende week. en nu is Mark er ook nog! Het paradijs, lijkt ons zo.
We willen je verder alvast feliciteren met je verjaardag. We gaan zometeen op vakantie naar Mallorca, voor een week, ergens in een huis aan zee, en we zullen daar een glas op je drinken. Nienke blijft thuis en zal je ook nog wel even feliciteren, vast en zeker langs een van die vele sociale media-wegen die ons volkomen onbekend zijn.
Hou je goed,
Bob en Marga
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
