Handen uit de mouwen!

Hallo!

Na twee prachtige weken werden we maandag weer terug de realiteit in gesleurd. Want we zijn hier tenslotte heen gekomen om te studeren dus dat zijn we weer gaan doen. Afgelopen week hebben we weer gewoon colleges gevolgd, artikelen gelezen, opdrachten gemaakt en we komen steeds dichter bij ons onderzoek dus daar wordt ook hard aan gewerkt. De laatste vier weken van ons verblijf moeten we een eigen onderzoek uitvoeren waar we nu door middel van vakken over de Marokkaanse cultuur en politiek enz. op worden voorbereid. Ik ga onderzoek doen naar verschillende organisaties in Rabat die opkomen voor de rechten van de vrouw. Feminisme is hier heel anders dan wij in Nederland gewend zijn dus het lijkt me erg interessant. En ook erg spannend natuurlijk! Helemaal omdat mijn Marokkaans nog niet dusdanig is dat ik hele interviews kan gaan houden, dus we moeten maar zien hoe dat gaat lopen. De Marokkaanse lessen zijn wel nog steeds erg leuk en we leren een hoop. Onze docent Yelins is echt een topvent dus de lessen zijn naast leerzaam ook nog eens heel gezellig en er wordt veel gelachen.
Ik ben afgelopen week ook nog jarig geweest, dat was heel erg apart. Ik ben altijd in Nederland jarig geweest en je leeft er vanzelf naartoe als het steeds kouder wordt en de blaadjes langzaam van de de bomen vallen. Maar dat gebeurt hier natuurlijk niet! Dus mijn biologische of seizoenelijke klok was nog totaal niet op een verjaardag voorbereid. Toch was het zover en zondagavond viel om kwart voor 10 ineens het kwartje dat ik door het tijdsverschil eigenlijk om 10 uur al jarig was. Dus Tjitske en ik zaten om 21.59 als twee malloten naar de klok op mijn laptop te staren, alsof hij op punt van ontploffen stond. Echt jarig voelde ik me nog niet maar erg grappig was het wel. Ik kreeg meteen een cadeautje, Tjitske en Nienke hadden een Marokkaanse theeset voor me gekocht. Ik had daar met Mark al naar gekeken toen we in Marrakech waren, gelukkig heb ik dat toen niet gekocht.
De volgende ochtend werd ik verrast met een zalig ontbijtje en een versierde kamer (met tweetyvlaggetjes, ik voel me weer helemaal kind!). Ook werd een prachtig verjaardagsliedje ten gehore gebracht aan mijn bed. Sommigen van jullie weten misschien dat ik last heb van een ochtendhumeur, maar die was na het horen van deze engelachtige stemmetjes direct verdwenen. De rest van de dag was het hard studeren maar vrijdag hebben we het feestje dubbel en dwars gevierd. Kamiel was vorige week jarig dus we zijn heerlijk met de hele groep uit eten geweest. We kwamen in het restaurant aan met een taart die we na afloop bij de jongens thuis zouden opeten maar hij werd enthousiast aangenomen door de bediening zodat we hem als toetje konden opsmullen. Dus na het eten gingen de lichten uit en werd er een taart met kaarsjes op tafel gezet onder begeleiding van een mooi verjaardagsliedje. Super leuk! Na het eten zijn we bij Kamiel thuis gaan weerwolven. Wat een goud spel is dat. Een paar mensen zijn er in Skoura verslaafd aan geraakt dus ik denk dat we het de komende weken nog veel zullen spelen. Ik heb allemaal leuke cadeaus gekregen dus was echt even helemaal jarig.
Op mijn verjaardag is ook onze nieuwe huisgenoot gearriveerd, Niels. Hij studeert civiele techniek en is hier om stage te lopen voor zijn afstudeerproject. Erg gezellig om weer een man erbij te hebben in huis. Hij heeft net op zijn witte sokken in slippers het vuilnis buiten gezet, dus hij vervult zijn rol meer dan naar behoren.
Afgelopen week was het thema van de colleges seksualiteit en Islam, wat veel stof heeft doen opwaaien. Het was hierdoor een heftige week met veel spanningen op het Nimar dus ik hoop dat de komende week wat meer rust biedt. Wij werden hier vanochtend met veel buikpijn wakker dus waarschijnlijk zat er iets verkeerds in het eten. De buikpijn wordt nog niet minder maar ik hoop dat het morgen over is want mama en Elleke landen zo in Marrakech. Ik ben zo benieuwd hoe ze het hier gaan vinden. Vast leuk, dat kan niet anders! En ik verheug me zo op de pepernoten... ;)
Wij zitten nu in volle afwachting van de nieuwe aflevering van boer zoekt vrouw die zo online komt. Zo heerlijk om dat vanuit hier te kijken. We zijn zo benieuwd wat Henrieke gaat doen.
Kortom ontzettend spannend hier allemaal haha! Ik beloof de volgende keer met iets spannendere verhalen te komen. Volgend weekend gaan we weer naar Marrakech en zaterdag is het grote schapenslachtfeest dus dat moet niet moeilijk zijn.

Hele dikke kus!